મારી જિંદગીની ભવ્ય ઈમારતના પાયાની ઈંટ તમે મૂકી છે, સાહેબ!!
'આજથી તમે મને તમારો લખુડો માનજો! આજથી હું મારું નામ 'લક્ષ્મણ' રાખું છું!'
ઊભા રહો, પ્રભુ! લુખ્ખી રોટલી ન ખાશો... તમને પેટમાં ચૂંક આવશે!
...તો હું ધારાશાસ્ત્રી નહીં! .
'અલ્યા, તમારા બે ભાઈઓના ઝઘડા જોઈને આંબાએ આત્મહત્યા કરી લીધી છે !'
'ભૂખ' ની ભવાઈ જેવી કોઈ ભવાઈ નહિ હોય જગતમાં!
'આ બંને વચ્ચેની મારામારીનું કારણ શું ?'
આપવું જ હોય તો હું માગું તે આપશો ?
તમારી કેરીઓ છુંદાઇ ગઈ... ને હવે એની નોકરી છુંદાઈ જશે!!
એ જ મારો જીવન સાથી છે, ને ભવોભવ એ જ મારા ભરથાર હશે
અને દાદાએ કલેકટરના માથા પર હાથ મૂકી દીધોઃ 'તમે આભની ઉંચાઈએ જરૂર પહોંચશો!
ના, પપ્પા! સગી મા ઉપર કેસ થાય? મા જણી બહેન ઉપર કેસ થાય?
હું ટિફિન લઈ ભોજન લેવા નહિ, પણ હું તો ઋણ ઊતારવા આવ્યો!
ક્યારેક રૂપિયાનો ઢગલો માણસની લાગણીની હત્યા કરી નાખે છે...!!
ચાર ચાર વૈભવી ગાડીઓવાળા શેઠ અચાનક બસમાં બેસી ગયા!!
