દ્રાક્ષ ખાટી દર વખત હોતી નથી .
સુખ તો એવું લાગતું જાણે પાંદડા ઉપર પાણી
મંદિર, મસ્જિદ, મઠ ઊભાં છે .
એક માણસ હારવાનો વારતાનાં અંતમાં .
તુંબડું મારું પડયું નકામું, કોઇ જુએ નહીં એના સામું
પડી રહ્યા છે પતંગો પવન નથી એથી .
આંગળીના નખથી ખોદી કાઢું કૂવો .
શૂન્યતાનો રાસ દોર્યો ને લખ્યું કે 'તું નથી'
શરાબ પીના હરામ હૈ ક્યા તુમકો પતા નહીં?
હું છું, ઘર છે, રાત છે, એથી વધારે કંઈ નથી
પરવરદિગારે જીભ દઈને બોલતો કર્યો
હું અંધારાના પ્રેમમાં છું .
પતિવ્રતા સ્ત્રી અને પત્નીવ્રતા પુરુષ
રસ્તો નથી તો કર નવી કેડી અને ચાલી નીકળ
અંદરથી અજવાળો ખુદને .
